Para rematar o traballo feito neste trimestre tan especial, propóñovos que xoguedes coas matemáticas.
SECUENCIAS LÓXICAS
ENIGMAS
Nunha illa hai 100 habitantes. Todos eles teñen ou ben ollos azuis ou ben ollos marróns. Todos ven a cor dos outros, pero non a cor propia. Non poden falar do tema e non hai espellos. Iso si: unha lei establece que se alguén descobre que ten os ollos azuis, ha de abandonar a illa ás 8 da mañá seguintes. Todos os insulares teñen a mesma capacidade para razoar e todos son capaces de usar unha lóxica impecable.
Un día, unha persoa chega de visita á illa e, mentres os mira a todos, di, sen sinalar a ninguén en concreto: “Que bo é ver polo menos unha persoa con ollos azuis despois de tanto tempo de estar en alta mar!”
Que consecuencias trouxo este comentario aos habitantes da illa?
2-Que número segue nesta sucesión numérica:
1 - 2 - 4 - 5 - 8 - 1000…
Un de mentireiros. Estás encerrado nunha habitación na que hai dúas portas vixiadas por dous sentinelas. Unha leva á liberdade, pero a outra á morte segura. Podes elixir unha porta e antes podes facer unha pregunta a un dos sentinelas. Hai un problema: un deles sempre di a verdade, pero o outro sempre mente.
Que pregunta farías para salvar a túa vida?
4- O contrasinal
Un grupo de policías investiga o cuartel xeral dun grupo de delincuentes. Queren infiltrarse, pero necesitan o contrasinal, así que vixían para tentar pescudala. Un tipo achégase á porta. Desde o interior dinlle: “18”. Contesta: “9”. A porta ábrese e déixanlle pasar. Chega outro. Dinlle: “8” e contesta: “4”. Tamén lle deixan entrar. Chega un terceiro. Ao número “14” contesta “7” e ábrenlle a porta.
Os policías cren dar coa clave: só hai que dividir entre dous o número que digan. Así pois, deciden enviar a un axente de incógnito. Ao chegar á porta dinlle “0”. Contesta: “0”. A porta non só non se abre, senón que lle disparan e mátano. Volven probar con outro axente. Desde dentro óese: “6”. Contesta: “3”. Mátano de novo.
Cal é o erro que cometeron os policías?
5- As pitas da señora Remedios
A señora Remedios decidiu ir á feira de Monterroso para vender alí todas as súas galiñas. Tratábase dunha anciá ben arteira que por cartos era quen de enganar a calquera.
O seu posto na feira era unha especie de curraliño, mais non era posible ver as galiñas, só se escoitaba o seu cacarexar, pois estaban tapadas por unha gran lona. A quen se interesaba polas pitas dicíalle asi:
—As miñas galiñas sonlle ben poñedoras, mais ás pobres non lles convén a luz do sol porque andan mal da vista: tres non poden ver co ollo dereito e tres non poden ver co ollo esquerdo; tres poden ver co dereito e tres poden ver co ollo esquerdo; tres poden ver cos dous ollos e outras tres teñen ambos os dous ollos cegados.
Un dos primeiros clientes, ao escoitar a explicación da señora Remedios e os cartos que pedía por elas, pensou: «Por este diñeiro fago ben en levar as dezaoito galiñas». Pagou e marchou coas pitas, sen levantar a lona para non as prexudicar.
Cando por fin chegou á súa casa e descubriu a lona, o comprador arrenegou do negocio porque o número de galiñas se reducira ao mínimo respecto do que el imaxinaba. Iso si, a señora Remedios non lle mentira.
Cantas galiñas lle vendera?
6- O inapetente DavidDavid entrou no restaurante que visitaba a diario nas últimas semanas. Comida caseira a un prezo moi razoable. A camareira axiña percibiu en David o mesmo aire tristeiro e morriñento dos días anteriores. Leas no traballo? Mal de amores? Problemas de saúde? Quen sabe? Aos poucos minutos, sen mediar palabra, a camareira levou á mesa de David o prato que sempre pedía e que sempre malcomía: un lombo de pescada rebozado con patacas fritas. Como nos días anteriores, o cliente quedou ollando con desgana o xantar. Deixaríao intacto? No móbil de David soou entón o aviso dunha mensaxe de texto. Colleuno coa mesma inapetencia coa que ollaba para o peixe e leu. «COME HOME!», dicía a mensaxe. David deixou o prato como estaba, levantouse da mesa e marchou cun medio sorriso na cara.
Por que?